Toen ik in een hostel op Vancouver Island zat, iets meer dan twee jaar geleden inmiddels, kwam ik daar een Fries tegen die Arend heette. Het duurde even voor we dat uitvonden, want we spraken eerst Engels tegen elkaar.
We hebben daar een natuurwandeling gemaakt onder leiding van Colin (zie foto), een gezette Britse gids die daar al jaren woonde en allerlei rare weetjes over bomen en paddestoelen ten beste gaf. Een soort discovery channel met een bril op. Bij die wandeling waren ook twee Engelse meisjes uit ons hostel, die dit meer deden om de tijd te doden en de hele tijd wat mopperend achteraan strompelden.
,,Herken je me nog'', vroeg Arend toen ik hem zaterdag tegenkwam in de Ierse pub bij mij om de hoek. Ja natuurlijk.
,,Weet je die meisjes nog op die natuurwandeling?'', vroeg hij.
Ja die wist ik nog.
,,In het hostel in Vancouver kwam ik die ene weer tegen, daar heb ik een tijdje wat mee gehad'', deelde hij mee.
Is het nog steeds iets, wilde ik weten.
,,Nee joh, dat was voor onderweg'', zei Arend en glunderde van oor tot oor.
