Genesis voor vrouwen

The Musical Box is een band uit Canada, die de muziek die Genesis dertig jaar geleden maakte nauwkeurig naspeelt. Deze luxe-coverband voert her en der 'The lamb lies down on Broadway' op, een rock-opera met een vaag macho-verhaal over een Puertoricaan en zijn gevoelens. Genesis trad er destijds mee op, vertoonde er dia's bij en zanger Peter Gabriel droeg rare kostuums. Na de tournee stapte hij uit de band en begon voor zichzelf, drummer Phil Collins kreeg de hoofdrol.

'The lamb lies down on Broadway' was dus een voorvader van het multimediaspektakel en dat wilde ik wel eens zien. Bovendien heb ik een zwak voor die plaat en zeker voor Peter Gabriel, al ken ik vrijwel niemand die het ook leuk vindt, behalve Fedde.

Fedde en ik waren veel te vroeg bij de RAI, zodat we een kop erwtensoep haalden in een naburig restaurant. Daar kwamen steeds meer veertigers binnen, geslaagde huisvaders met overhemden en spijkerbroeken, veel met een technische of IT-opleiding zo te zien. Vast fans van Genesis.

Er was geen enkele vrouw. In een recensie hadden we al gelezen dat vrouwen ,,ongecompliceerde oren'' hebben en daarom niet van dit soort muziek houden.

Een man aan een ander tafeltje sprak ons aan. Of we ook gingen. Ja natuurlijk. Nou, snoefde hij, hij was er in 1974 ook al bij geweest.

,,Hoeveel vrouwen denk je dat er zullen zijn?'', vroeg ik hem.

,,Niet veel'', zei hij. ,,Vijfentwintig procent misschien.'' Waarna Fedde hem bijpraatte over de ongecompliceerde oren van vrouwen.

Hij was het ermee eens. ,,Genesis werd pas iets voor vrouwen toen Phil Collins er de dienst ging uitmaken.''

(Er waren veel meer vrouwen dan we dachten, al waren ze in de minderheid.)

=====================================================================================


Was het leuk, vroeg iedereen de volgende ochtend.

Ja, het was heel leuk om mee te maken, het is denk ik de eerste keer dat ik een castratie op toneel heb gezien (symbolisch), maar echt geweldig was het niet. De zanger klonk af en toe net als Peter Gabriel, maar af en toe ook helemaal niet, vooral als hij luid zong. En hij viel door de mand bij de verhaaltjes tussendoor. Die kwamen er niet lekker uit, omdat hij normaal Frans spreekt. Woorden als 'opportunity' en 'humanity' waren echte struikelblokken. Als hij zong ging het veel beter.

En het was een theaterzaal, dus iedereen zat en keek. Het was meer iets uit de jaren zeventig zien, dan iets uit de jaren zeventig meemaken.

,,Genesis in blik'', oordeelde Fedde.