maandag 26 januari 2004

Valencia



Valencia, uitgesproken met een B aan het begin, is een schone stad met veel mooie gebouwen met torentjes, lekker fris in de verf, maar op zich heb ik er niks te zoeken. Behalve dat Zim Argentina III er vertrekt. Ik moest vanmorgen bellen met het kantoor van de rederij hierzo.

,,U moet Manolo hebben´´, zei de dame die opnam, ,,maar die is er pas over een half uurtje.´´

,,Hola!´´, zei een meneer een half uur later, want ze zeggen hier hun naam niet als ze opnemen.

,,Ik ben Asing Walthaus uit Nederland, en ik vaar vandaag mee op de Zim Argentina III´´, stelde ik me voor.

,,Nee, vandaag niet´´, zei Manolo. ,,Hij komt morgen pas aan, hij is nu nog in Livorno.´´

Zo gaat dat op de wilde vaart. Ik blijf nog een nachtje in het goedkope hotel Moratin, ook al ben ik daar gisteren door de nachtportier uitgefoeterd omdat ik er pas om half twaalf aankwam, en niet voor negenen, zoals de regels zijn. In mijn beste Frans/Engels/Italiaans legde ik uit dat ik er anders die middag nog over had gebeld met een collega van hem, die in tegenstelling tot deze nachtportier wel Engels sprak, en dat die had gezegd dat het best kon. Alle eerdere treinen uit Barcelona waren vol, dus het was overmacht.

Toen ik dit vanmorgen vertelde aan de hotelman die wel wat Engels en Frans spreekt, schudde die zijn hoofd, lachte en maakte een gebaar bij zijn slaap, waar ik uit begreep dat ik me van de nachtportier niet te veel aan moet trekken.


PS Ik kon daardoor hier in Filmhuis Albatros (is dat niet een voorteken?) wel Etre et Avoir zien, een geweldige film, wat iedereen al weet behalve Leeuwarders want hij kwam maar nooit in het filmhuis en op dvd is hij in de stad evenmin te vinden.