Zong Peter Gabriel voorheen eigen nummers en zocht hij bij voorkeur exotische muzikanten van over de hele wereld op, hij heeft nu een plaat ('Scratch my back') waarin hij alleen nummers van anderen doet, met begeleiding van een groot orkest. Klassiek Europeser kun je het niet maken, het is als het ware zijn hoogstpersoonlijke Night of the Proms. Het is allemaal zwaar en melancholiek uitgevallen, want dat is Gabriel inmiddels zelf ook.
Het is de bedoeling dat er nog een plaat komt ('I'll scratch yours'), waarop die anderen nummers van Peter Gabriel doen. In afwachting daarvan trekt hij de wereld rond, met dat orkest in zijn kielzog. Hij voert al die covers uit en daarna covert hij als het ware zichzelf, eigen songs bewerkt voor groot orkest.
Gisteravond was hij in het Gelredome in Arnhem en ik ook. Hij sprak er, bij de introductie van zangeres Ane Brun, zelfs een mondje Nederlands. Dat deed hij in 1993 bij een concert in Ahoy ook, herinner ik me, waar hij zich voor zijn slechte uitspraak verontschuldigde.
,,It's better than the pope!'', riep toen iemand uit het publiek.
,,Better than the pope? Thank you'', zei Gabriel.
Hier worstelde hij er weer mee, vooral met de ui-klank heeft hij moeite bekende hij (dat hebben Duitsers ook altijd). En al sprekend viel hem plotseling op dat het Nederlandse woord liedjes haast net zo klinkt als het Engelse leeches - bloedzuigers.
Het concert was prachtig, met een lichtshow waar andere klassieke orkesten een voorbeeld aan zouden kunnen nemen. Het geluid klonk dun, maar het Gelredome is dan ook geen concertzaal.
De waardering was het grootst voor Gabriels eigen songs, daar werd nu en dan meegezongen en geklapt. De zanger was er ook losser en beweeglijker dan in het stemmige 'Scratch my back'-stuk. Gekke positie voor een popster: terwijl je iets nieuws probeert met een groot orkest is je publiek al tevreden als je de rest van je leven 'Solsbury Hill' zou blijven zingen.
