De komende weken treedt 10cc heel vaak op in Nederland en iedereen die de band ook maar een beetje leuk vond in de jaren zeventig en tachtig moet erheen.
Donderdagavond gaven ze hun eerste Nederlandse concert, in de Oosterpoort, en ik was er met Ina. Vroeger, toen we Nederlands studeerden, hielden we allebei van 10cc en later van Godley & Creme, twee van de vier leden van 10cc die voor zichzelf waren begonnen. Lekkere prutsmuziek maakten ze, liedjes waar lang aan is omgedokterd.
Indertijd kenden Ina en ik 'Iceberg' van de elpee 'How dare you' uit ons hoofd. We ontdekten gisteravond - we hebben elkaar jaren niet gezien - dat we het nog steeds kunnen. I was an orphan and I couldn't help it I've been in and out of trouble ever since they left me in a basket on the freeway. Overigens werd dat niet gespeeld, veel te onbekend natuurlijk. Zo klinkt het:
Van de oorspronkelijke vier zit er nog maar eentje in de band die gisteravond optrad, Graham Gouldman. Dat maakt het een beetje een coverband, maar ook weer niet, want twee van de muzikanten zijn de vervangers van Godley & Creme en de zanger-gitarist-percussionist Mick Wilson is fantastisch. Die is bijna een band in zijn eentje.
Naast ons zat een ouder stel, die al drie kwartier voor het optreden plaatsen hadden gezocht naast de centrale mengtafel.
,,Hier heb je het beste stereo'', zei de man.
,,Oh, leuk, is het stereo'', zei ik terug en de man keek me aan of ik van Mars kwam.
De vrouw vertelde dat ze alles van 10cc wist en ook veel mee kon zingen, maar dat niet zou doen. Want ze had een keer meegemaakt dat Randy Newman zo flauw werd van al het meezingen dat hij dreigde op te houden als het publiek dat niet zou doen.
Toch is het niet te stuiten bij liedjes die je zo goed kent. Ik persoonlijk kon me bij 'Silly love' niet inhouden, toen Mick Wilson met een hoog stemmetje inzette: Ooh you know the art of conversation must be dying. Ooh when a romance depends on cliches and toupees and threepes. Graag had ik ook 'Donna' van begin tot eind meegezongen.
Dit speelden ze:
Wall Street Shuffle
The Things we do for Love
Good Morning Judge
I'm Mandy (Fly me)
Life is a Minestrone
Art for Art's sake
Bus stop (ja dat is van de Hollies, maar Graham Gouldman schreef het)
No Milk Today (zelfde verhaal, maar dan Herman's Hermits)
Feel the benefit
The second coming for the last supper
Old wild men
Silly Love
Donna
The Dean and I
From Rochdale to Ocho Rios
I'm not in Love
Dreadlock Holiday
Rubber Bullets
We hadden van tevoren een lijstje gemaakt van elf nummers die ze volgens ons in elk geval zouden spelen. We hadden er tien goed. De elfde was 'Worst band in the world': voor zo'n grap zagen we ze wel aan.
Het concert is een feest. Als ze aan het eind hadden gezegd: we doen alle nummers nu meteen weer een keer zat ik er nu nog.
