De grootste lolly van de kermis

Jelle heeft voor de derde keer de vijf-kilometer-avondvierdaagse uitgelopen. Jantien - zijn moeder - vroeg vanmiddag of ik 's avonds met bloemen op de Nieuwestad wilde staan, want iemand moet het doen en ze drukte me daar vijf euro voor in de hand.

Bloemen, daar lijkt me nou niks aan voor een zevenjarige. Dan liever iets uit de zuurstoktent van de kermis, waar ze wanstaltige lolly's verkopen en 'kersenstokken', die wel een meter lang zijn en minstens tien centimeter dik. Als je vandaag begint te likken ben je over een maand klaar, als je tenminste niet naar bed gaat. Dat doe je waarschijnlijk toch niet, met al die zoetstof.

,,Verkoopt u die wel eens'', vroeg ik de vrouw van de zuurstoktent.

,,Vanmiddag nog'', zei ze.

,,Wat voor lolly zal ik kopen voor een jongen die de avondvierdaagse heeft gelopen'', vroeg ik.

Ze pakte een soort wokkel, maar dan groter en rood met geel, op een stokje. Leuk, maar ik had andere zien staan, langwerpig en plat, met heel veel kleuren.

,,Die zien er groter uit'', zei ik.

,,Ze zijn ook duurder'', waarschuwde ze.

Vooruit, er is een budget, dacht ik en kocht de grote.

Jelle maakte een blije indruk. ,,Ik heb de grootste lolly van de kermis'', vertelde hij andere wandelaars en stak het snoepgoed omhoog als een kostbare trofee.