Koffiemolen

Deze koffiemolen heb ik al sinds ik in het pak was met Peter, Douwe en Herman. Dat snappen alleen Amelanders. We kochten hem in hetzelfde jaar dat dat er elke week een korte uitzending over Ameland op tv was, Nieuw Amelands Peil.

Het plastic was al lang gebarsten en het apparaat werkte alleen nog als je de knop op een bepaalde manier indrukt.

Toen dezelfde Herman hier een paar weken geleden logeerde dacht hij dat hij mijn koffiemolen vernield had en kocht hij een nieuwe.

,,Dat had niet gehoeven'', zei ik tegen Herman. ,,De oude doet het nog.''

,,Dan moet je die gebruiken tot hij helemaal stuk is'', ried Herman aan. Hij kent tenslotte ook de sentimentele waarde van dit ding. We hebben er wol in gemaald tot de pluisjes achterin je neus zaten.



Gisteren ging-ie echt stuk. Dit is zo'n herfst waar alles breekt. Ik trok hem uit elkaar om te zien wat er allemaal in zit en zelfs het motortje en de spoelen zitten helemaal onder de gemalen koffie.




Vandaar dat ik nu de nieuwe in gebruik heb genomen, een echte Krups. Ovaal, want dat giet makkelijker volgens de bijsluiter. En je hoeft hem niet op een bepaalde manier in te drukken, dat is voor het bezoek wel handig.