We zijn voor de krant naar Auschwitz geweest met vier Leeuwarder jongens die van hardcoremuziek houden, van kleren met het merk Lonsdale (niet alle vier trouwens) en niet van mensen die in hun ogen onterecht uitkeringen hebben en rondhangen op straat. Lonsdale-jongeren worden ze genoemd, en ze waren heel aardig.
De meest modieuze van de vier was Willem (links op de foto), die bijvoorbeeld een spierwitte Lonsdale-polo droeg (Lonsdalekleren zijn vaak spierwit), met langs het kraagje een rood en blauw streepje, als de Nederlandse vlag dus maar dan op de kop. Op de dag van het bezoek aan het kamp had hij een spenser (spencer?) aan, waardoor hij eruit zag als een Britse kostschooljongen. Als er niet Lonsdale op had gestaan maar een ander merkje had je er niks aan gezien.
Zo'n spencer (spenser?) doe ik aan als ik bij Omrop Fryslan in de jury zit, bedacht ik. Bij de Omrop komt een soort Idols, maar dan voor acteurs: van honderd kandidaten krijgt er een een rolletje in de tv-serie Dankert en Dankert. En ik zit daar in de jury.
,,Dat kun je niet aantrekken'', zei Eva beslist, toen ik haar van mijn plan vertelde. ,,Dat vind je zelf misschien grappig, maar kijkers pakken dat echt niet op.''
Omdat Eva meer van entertainment begrijpt dan ik, volg ik haar advies op. Voorlopig.
