Een biertje in Rijs

Hotel Jans in Rijs is heel beroemd, ik had tenminste al meer dan eens de keuken horen prijzen. Dit weekeinde was ik er voor het eerst zelf als gast, met allemaal andere Amelanders. De lof voor de keuken is terecht.

Het is midden in Gaasterland, heuvelachtig en bebost Friesland aan het IJsselmeer waar veel oudere toeristen doorheen fietsen. En er lopen echtparen waar de kinderen de deur al uit zijn, en die nu van die kleine hondjes hebben. En je ziet er een handjevol powersporters met allerlei gekleurde zeilen en halfronde vliegers om daarmee zo hard mogelijk over het water heen en weer te jagen.

En wij waren er dus. Na het wandelen zaterdagmiddag wilden we een biertje drinken. In Hotel Jans kon dat eigenlijk niet, daar is het wat te deftig en te restaurant voor. Er was wel een barretje maar dat was deze avond gereserveerd voor de biljartvereniging.

We mochten wel boven zitten, in een kaal vergaderzaaltje voorin op de eerste verdieping, met een saaie tafel en verder niks. Als we wat wilden drinken, moesten we dat beneden halen. Sjouke deed een poging het gezelliger te maken door de gordijnen te sluiten (het was half zes) en waxinelichtjes aan te steken. Maar toen zag het er helemaal uit als een enge sekte van mensen die geesten proberen op te roepen.

De Vier Heemskinderen even verderop? Alleen eetcafe. De Eik, nog wat verder verderop? Ook alleen eetcafe. Frituur Hennie naast het hertenkampje klonk niet erg gezellig en ze hadden er vermoedelijk alleen blikjes bier.

Hans en ik liepen ten einde raad naar Hotel Gaasterland, dat er van buiten AC-restaurant uitziet. Links naast de entreehal was een doodstille eetzaal, met allemaal ronde tafeltjes met overal een bloemetje op. Een meisje stond achterin het salade-buffet te poetsen, in een hoek keek een bejaard echtpaar treurig de leegte in.

,,We willen graag ergens een biertje drinken'', zei ik tegen de meneer achter de balie.

,,U kunt hier best een biertje drinken hoor'', zei hij met een blik of hij het zelf geloofde.

,,Ik bedoel meer in een leuk cafeetje of zo'', voegde ik toe.

,,In Rijs????'', riep hij uit. Als ik hem had gevraagd: ,,Kunnen we hier ergens bejaarde vrouwen neuken'' had hij niet verbaasder kunnen kijken. In Rijs een leuk cafeetje? Dat konden we wel vergeten, dat was uit zijn antwoord in een keer duidelijk.

,,Dat wordt de vergaderzaal'', zei Hans gelaten.

We namen de auto's en reden naar Oudemirdum, daar was in elk geval iets dat Hotel Boschlust heet en waar Jellie wel eens gegeten had. Het zat er aardig vol en rook er naar warme dingen met pepersaus.

,,Kunnen we hier ook alleen een biertje drinken?'' vroeg ik aan het meisje achter de bar.

,,Oh jawel hoor'', zei ze.

,,Maar we zijn met zijn achttienen'', waarschuwde ik. En ja, een voor een stommelde iedereen van ons gezelschap door de klapdeur naar binnen.

Het kon dus niet. ,,Misschien in het eethuis aan de overkant'', probeerde ze nog. ,,Daar is het nooit zo druk.''

Jellie informeerde bij het eethuis aan de overkant, maar ik had er weinig vertrouwen meer in. Gelukkig was ook Johan bij ons. Die zag verderop twee metselaars aan een gevel werken en liep daar dadelijk heen.

,,We moeten naar Balk'', kwam hij terug. ,,Naar Cafe Boonstra. Wij rijden wel voorop.''

Zeven kilometer verderop en drie kwartier later zaten we aan ons eerste biertje, in een lekker uitgewoond cafe. Gaasterland is best mooi, maar je moet er een beetje bejaard voor zijn.