In de multomappen vol brieven van mijn oom Atse Dijkstra die in 1949 en 1950 in Indonesië zat (Bandoeng vooral) vond ik deze twee foto's. Ik neem aan dat ze in Indonesië gemaakt zijn, waar je vermoedelijk makkelijker aan zo'n tijger komt dan in Nederland.
Een kennelijk niet al te gevaarlijke tijger, die een kijkje neemt bij een vliegtuig waar ook een tijger op afgebeeld is. Op de linkerfoto poseert het dier met een squadron, bij hetzelfde vliegtuig. Misschien is het een mascotte, misschien is het een circusdier dat eenmalig naar het vliegveld is gebracht. Die man erbij heeft wel iets van een dompteur.
Oom Atse zat niet bij de luchtmacht en schrijft nergens over tijgers. Wat deze foto's in de mappen doen is me dan ook een raadsel. Wie weet zoiets?
Het bovenstaande stukje riep interessante reacties op. Vrijwel meteen nadat ik het had geschreven wees Nykle Dijkstra op het 74 Squadron van de Royal Air Force, de Engelse Luchtmacht dus. Ook Aart Nieuwland kwam daarmee.
In een boek over dat 'tijgersquadron' staan foto's met diezelfde tijger en datzelfde toestel. Volgens een bijschrift zien we Begum, een Sumatraanse tijger, en zijn trainer, Alex Kerr, die een bezoek brachten aan het vliegveld van Horsham St Faith.
Nicht Eyda, de dochter van Atse, meldde me dat haar vader voor hij bij de landmacht was bij de rode baretten is geweest, paratroepen dus, en getraind was in parachutespringen. Mogelijk ook in Engeland, dat kom ik vast nog wel tegen in zijn brieven.
Bij een zo'n sprong heeft hij een of twee vingers gebroken, wat een eind betekende voor zijn luchtmachtloopbaan. ,,Hij heeft op Ameland nog jaren met zo'n baret gelopen'', schrijft Eyda.
